Καμίνι ψησίματος κεραμικων. Κατασκευή απο χαρτι ( FOUR PAPIER) - Χειροποίητα κεραμικά

Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κύριο Μενού:

ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Καμίνι ψησίματος κεραμικών από χαρτί (Μιάς χρήσης - θερμοκρασία 950 -1000 °c)

Η διαδικασία ψησίματος με χαρτί είναι μία από τις πιο ταξιδιάρικες εμπειρίες για μία ομάδα κεραμιστών ή για άτομα που θέλουν να κατασκευάσουν το καμίνι και να το λειτουργήσουν μόνα τους. Δεν χρειάζεται μόνιμη εγκατάσταση ή παροχή ενέργειας.
Η κατασκευή και λειτουργία του καμινιού μπορεί να γίνει σε πολλά και διαφορετικά σημεία: στο βουνό, στην παραλία, γενικώς στην ύπαιθρο (πρόβλημα μπορεί να προκύψει μόνο στην περίπτωση ανέμων). Το καμίνι αυτό είναι μιας χρήσης για ψησίματα χαμηλής θερμοκρασίας 900 έως 1000 °c περίπου.

Η όλη διαδικασία
ψησίματος των (διακοσμητικών) κεραμικών απαιτεί 2 ημέρες και τις κάτωθι εργασίες και υλικά:
Α) Κατασκευή μεταλλικής βάσης
Β) Στρώση με κάρβουνα, 10 εκ. περίπου, στη βάση
Γ) Τοποθέτηση των κεραμικών (ντάνιασμα)
Δ) Τοποθέτηση των στερεών καυσίμων (ξύλα, κάρβουνα)
....

Ε) Τοποθέτηση επένδυσης από 12 στρώσεις σελίδων ιλουστρασιόν (από περιοδικά), περασμένα με αραιωμένο πηλό (μπατανάς) και samot 1 με φαρδύ πινέλο.
Στ) Έναρξη της καύσης ως το τελικό ψήσιμο
Ζ) Το φυσικό κρύωμα
Η) Το άνοιγμα του καμινιού
....

Το χρωματικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι από αδιάφορο ως εκπληκτικό ανάλογα με τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν: υλικά βαφής των κεραμικών, χονδρό αλάτι, φύκια, όστρακα (και διάφορα υλικά από τη θάλασσα), χόρτα, ζάχαρη, ψιλά ροκανίδια. Επηρεάζεται βέβαια και από άλλους αστάθμητους παράγοντες (θερμοκρασία και άνεμοι).
Εάν θέλουμε, στο τελικό στάδιο μπορούμε να ρίξουμε από την καμινάδα διάφορα ροκανίδια ή άλλα υλικά και κλείνοντάς την να κάνουμε αναγωγή, προκαλώντας μαύρισμα στις κεραμικές επιφάνειες.
Απαιτείται όμως η συνεχής παρακολούθηση της καύσης εντός του καμινιού, ανοίγοντας και κλείνοντας τα τάμπερ ανάλογα με την ένταση και κατεύθυνση του ανέμου για την ομαλή καύση. Στόχος είναι η τελική ομοιόμορφη θερμοκρασία από 950 - 1100°c περίπου

ΣΥΝΗΘΗ ΥΛΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΚΑΙ ΚΑΥΣΗΣ

α) Μπετόβεργες πάχους 16 χιλ., μήκους 1.30 – 1.50 μ., 15 – 20 τεμάχια / κοτετσόσυρμα 1.50 τ.μ.

Επίσης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν καλάμια χονδρά χλωρά.

β) Σύρμα για σφίξιμο.

γ) Κάρβουνα 20 – 30 κιλά, ανάλογα με τον αριθμό των κεραμικών.

δ) Ξύλα, κούτσουρα πάχους 6 – 10 εκ., βάρους 50 – 80 κιλών, ανάλογα με τον αριθμό των κεραμικών, κατά προτίμηση από ελιά ή δρυ γιατί ανεβάζουν τη θερμοκρασία.

ε) Πηλός (γενικά) και μίξη με samot
**, ανακατεμένα .

στ) Περιοδικά με χαρτί illustration, 20 τεμάχια.

ζ) Αλάτι χονδρό, 2 κιλά περίπου.

η) Φύκια στεγνά και διάφορα όστρακα.

θ) Ζάχαρη, 2 κιλά περίπου.

ι) Διάφορα ροκανίδια ή πίτουρα από νοβοπάν σουηδικό.

κ) Διάφορα χρωστικά οξείδια1 και αλκαλικές φρίτες 2.


ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ (σχετικό Βίντεο στο Γκάζι)

1) Συναρμολογούμε τη σχάρα με τις μπετόβεργες και τοποθετούμε επάνω της το κοτετσόσυρμα για δάπεδο, δημιουργώντας μία τετράγωνη βάση.

2) Τοποθετούμε τη μεταλλική βάση επάνω σε τούβλα, δημιουργώντας από κάτω κενό, περίπου 10 εκ.

3) Στρώνουμε κάρβουνα επάνω στο κοτετσόσυρμα, πάχους περίπου 10 εκ., δημιουργώντας έναν κύκλο, αφήνοντας ελεύθερη την υπόλοιπη μεταλλική βάση, για να την πιάσουμε κατά το κατέβασμά της.

4) Τοποθετούμε τα κεραμικά πάνω στην πρώτη επιφάνεια με τα κάρβουνα.
Προηγούνται τα μεγαλύτερα κομμάτια.

5) Κατά τη διαδικασία της τοποθέτησης των κεραμικών βάζουμε μέσα και ανάμεσα, ζάχαρη – ροκανίδια – φύκια και άλλα υλικά, χύμα ή σε χάρτινες μπαλίτσες.
ΑΛΑΤΙ: το τοποθετούμε στη βάση με τα κάρβουνα, ανάμεσα και μέσα στα διάφορα κεραμικά, χύμα ή σε μπαλίτσες. Στις χαμηλές θερμοκρασίες κατά το κάψιμο του αλατιού το παραγόμενο νάτριο επηρεάζει τα οξείδια που υπάρχουν στο χώρο σε πηλούς και μπατανάδες με αποτέλεσμα πολλές φορές τη χρωματική τους ένταση ή εναλλαγή. Το μόνο αρνητικό από την καύση του αλατιού είναι η παραγωγή τοξικού ατμού που περιέχει χλώριο. Γι’ αυτό η χρήση φωτιάς με αλάτι προϋποθέτει ανοιχτούς χώρους.

Πολλά κεραμικά μπορούν να είναι βαμμένα επιμέρους ή ολόκληρα με διάφορα χρωστικά οξείδια, αλκαλικές φρίτες, πυροχρώματα, terra sigillata.


Μία βασική συνταγή είναι: λευκός πηλός 55 & αλκαλική φρίτα 45 (ποσοστό).
Συν 5% CuCo 3, μπατανάς με χαλκό ή συν 1% CoO μπατανάς με κοβάλτιο, για πράσινα ή μπλε αντίστοιχα χρωματικά αποτελέσματα.

Το ντάνιασμα (τοποθέτηση) των κεραμικών πρέπει να δημιουργεί ένα σχήμα κωνικό στρογγυλό.

6) Τοποθετούμε στρώση ξύλων (κορμάκια πάχους 6 – 10 εκ. / ελιά ή δρυς, όχι λεύκα γιατί δεν ανεβάζει θερμοκρασία) επενδύοντας τα κεραμικά, δίνοντας ένα κυκλικό κωνικό σχήμα.
7) Αρχίζουμε την κατασκευή του θερμομονωτικού κέλυφους χρησιμοποιώντας χαρτί illustration (συνήθως περιοδικά), επειδή περιέχει σαν βάση καολίνη που αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες και αλείφοντας με μπατανά (αραιωμένο πηλό με samot) 12 περίπου στρώσεις.
Ο μπατανάς κατασκευάζεται από όποιον πηλό διαθέτουμε αναμιγνύοντάς τον με samot, ψιλή ή χονδρή σε αναλογία 70 + 30 περίπου για την καλύτερη σταθεροποίηση του χάρτινου κελύφους και στα θερμικά σοκ γενικώς. Ανακατεύουμε καλά το μίγμα δημιουργώντας μια μη παχύρρευστη αλοιφή, για την εύκολη στρώση με φαρδύ πινέλο πάνω στην επιφάνεια του χαρτιού. Κατά τη διάρκεια της επάλειψης και τοποθέτησης των χαρτιών δημιουργούνται και διάφορα μικρά κενά αέρος μεταξύ των στρώσεων, δημιουργώντας καλύτερες συνθήκες θερμομόνωσης.
8) Κατά τη διαδικασία της επένδυσης με το χαρτί, δημιουργούμε από το ίδιο και την καμινάδα, ανοίγματος 10 εκ. περίπου, ύψους 5 –7 εκ.
9) Φτιάχνουμε μία θράκα από κάρβουνα και τη τοποθετούμε στο κενό, κάτω από τη μεταλλική βάση, για να μεταδώσει τη φωτιά αρχικώς στη στρώση με τα κάρβουνα και κατόπιν στα ξύλα και αλλού.

10) Όταν αρχίζει να βγαίνει πυκνός καπνός από την καμινάδα, κατεβάζουμε προσεκτικά όλη την κατασκευή του καμινιού, αφήνοντας κενό 2 - 4 εκ., για τη λειτουργία των τάμπερ 3 (για την κυκλοφορία του αέρα).
11) Τοποθετούμε χώμα περιφερειακά, κλείνοντας το μικρό κενό, αφήνοντας τέσσερα ανοίγματα (τάμπερ) ανατολικά, βόρεια, δυτικά, νότια και ανάλογα με την κατεύθυνση του ανέμου, ανοίγουμε και κλείνουμε.

Γι’ αυτό είναι υποχρεωτική η συνεχής παρουσία μας, για να μην φουντώσει μονόπλευρα η φωτιά και σπάσει τα κεραμικά ή τρυπήσει τη χάρτινη επένδυση.

Βασική ένδειξη για την ομαλή πορεία της καύσης γενικά ή τοπικά είναι το στέγνωμα της χάρτινης επένδυσης.
12) Η λειτουργία της καύσης ξεκινά με την έξοδο του καπνού, εωσότου πιάσουν φωτιά όλα τα εύφλεκτα υλικά, βγάζοντας μία πύρινη φλόγα ύψους 0.30–0.60 εκ.


Στην αρχή η φλόγα είναι κόκκινη, άσπρη, ανοικτό θαλασσί, ενώ τις νυκτερινές ώρες η πανδαισία των χρωμάτων της, ανταμείβει όποιον βρίσκεται κοντά της.
Η καύση εντός του καμινιού διαρκεί περίπου 8 – 12 ώρες.
13) Αφού σιγουρευτούμε ότι το εσωτερικό του καμινιού κρύωσε, αρχίζουμε να αφαιρούμε το χάρτινο κέλυφος, που πλέον έχει ψηθεί και σκληρύνει, από πάνω προς τα κάτω, ανακαλύπτοντας τα διάφορα ψημένα κεραμικά. Έχουν ποικίλες αποχρώσεις, περισσότερο γήινες χάρη στην καύση του χονδρού αλατιού και των λοιπών υλικών.

Προσοχή: Δεν καθαρίζουμε τα κεραμικά με νερό, όταν είναι ζεστά.

Καλύτερα τα κεραμικά να είναι ψημένα (biscuit), ακόμα καλύτερα να περιέχουν samot, προτού τα βάλουμε σε αυτό το καμίνι, για να μην κινδυνεύσουν να σπάσουν.
Έχουμε διαφορετικά χρωματικά αποτελέσματα στον λευκό, κόκκινο, κλπ πηλούς.

**Samot (ψιλή ή χονδρή): Παράγεται από πηλό ψημένο σε μεγάλη θερμοκρασία. Έπειτα θρυμματίζεται και παίρνει τη μορφή της άμμου. Ανακατεύεται ή ζυμώνεται με τους περισσότερους
πηλούς σε διάφορες ποσοστιαίες αναλογίες για να αντιμετωπίσουμε τα θερμικά σοκ ή για να δώσουμε
πιο τραχιές επιφάνειες.



Τάσος Πατηνιώτης
Κεραμίστας
κιν +30 6979 δεκα(10) 1208

Καμίνια διακοσμητικής κεραμικής.
 
Επιστροφή στο περιεχόμενο | Επιστροφή στο κύριο μενού