ΚΕΡΑΜΙΚΑ ΕΡΓΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΤΕΧΝΗΣ - Χειροποίητα κεραμικά

Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κύριο Μενού:

Η διατριβή μου.

Χους Υδωρ Πυρ.
Η
Γη (χώμα) και το νερό (=πηλός) είναι η ουσία της ζωής.
Μαζί με τη φωτιά και τον αέρα έπλασαν τον κόσμο μας, με την αέναη κίνηση και την επιβολή του ενός πάνω στο άλλο.

Με αυτά τα στοιχεία πλάθω και εγώ τον δικό μου κόσμο.
Δανείζομαι κομματάκια από την πεμπτουσία, βάζω την ψυχή μου και εκφράζομαι. Δυνατά, σίγουρα, τραχιά, όμορφα, άσχημα, αρμονικά, με μέτρο ή χωρίς, μετουσιώνω την Γαία σε αγγέλους, σε μορφές και σώματα, ξαναπλάθω τη φύση με τα δικά μου χέρια, "λαξεύω" και "καλουπώνω" τις σκέψεις μου και τελικά δίνω μορφή στους δικούς μου θεούς και δαίμονες.

Με τη φωτιά του καμινιού μου κατακαίγω τους δαίμονες, και αφήνω από την μπούκα του να βγουν και να σωθούν αιωρούμενοι μόνο
οι Αγγελλοι.
Μέσα στο καμίνι απομένει ή δύναμη της γης -καυτή, συμπαγής, σκληρή και όμορφη,- παραμένουν τα χρώματα από τα όστρακα και τα φύκια, απομένει ο αιθέρας και ο ακατάλυτος χρόνος.

Δεν έχω κάποια /φόρμα/ για να χωρέσει τη φύση.
Δίνω μόνο μορφές στον πηλό ελεύθερα και στιγμιαία, πότε με το "μέτρο" και την "αρμονία" του ανθρώπινου σώματος, πότε με την "ύβρη" και την 'αναρχία'.
Όταν πιάνω τον πηλό στα χέρια μου δεν σκέφτομαι τι θα κάνω. Αυτό έρχεται μόνο του μέσα από την ανάγκη να εξωτερικεύσω αυτό που αισθάνομαι, να του δώσω μορφή και να το δω μπροστά στα μάτια μου.
Πολλές φορές δεν μου αρέσει και απλώς το ωραιοποιώ, όπως κάνουμε στην καθημερινότητα, άλλες φορές πάλι το τσαλακώνω το συνθλίβω το πετάω. Έχω αυτή τη δυνατότητα που δεν την έχουμε πάντα στη ζωή μας.

Κεραμική πλάκα

Οι "φόρμες" μου είναι μάλλον αφαιρετικές και περιγραμματικές, και στην υφή τους τα έργα μου έχουν την τραχύτητα και την αγριάδα της φύσης με κοκκιδωμένα μέρη και γραμμώσεις.
Τα σώματα είναι στιλπνά αλλά αναπνέουν χωρίς να εγκλωβίζονται σε γυαλώματα και πρόσθετα τεχνητά χρώματα.
Επηρεασμένος από την αρχαία Ελληνική και Μινωική κεραμική αναπλάθω ελάχιστα τις φόρμες αλλά εφαρμόζω κατά κόρον τις τεχνικές πάνω στις χρωστικές και το πρωτόγονο ψήσιμο. Αναζητώ πηλο μπατανάδες, πυροχρώματα αλάτια και οξειδωτικά υλικά που θα δώσουν το επιθυμητό αποτέλεσμα για κάθε περίπτωση.

Τα θέματα μου είναι μορφές και σώματα, συμβολικά σχήματα, φιγούρες, θέματα και μοτίβα της φύσης, διακοσμητικές πλάκες και επαναλαμβανόμενα πλακίδια επένδυσης, Άγγελοι, γοργόνες, αγγεία και διακοσμητικά αντικείμενα για το σπίτι, δοχεία και κοσμητικά σκεύη, κεραμικές καρφίτσες κλπ.
Όλα τα έργα μου ψήνονται στο καμίνι σε θερμοκρασίες ανάλογες με τον πηλό που είναι κατασκευασμένα (φυσικός ή βιομηχανικός)
Οι τεχνικές που χρησιμοποιώ είναι, Ρακού, πρωτόγονα ψησίματα, ψήσιμο με καμίνι χαρτιού, ψήσιμο με αλάτι φύκια και όστρακα, χρήση πηλού με χαρτί. Η φωτιά παίζει πρωταρχικό ρόλο και στις χρωματικές συνθέσεις.
Δεν χρησιμοποιώ μηχανικά μέσα παρά μόνο τα χέρια μου.


Κεραμικές πλάκες, Διακοσμητικά, Αγγελοι,Γοργόνες

Έτσι ζω με τον πηλό, την οικογένεια μου, και τον κόσμο των κεραμιστών, που προσπαθώ να υπηρετήσω και να δημιουργήσω μαζί τους δρώμενα συναντήσεις και "βεντέμες". Με τους Έλληνες κεραμιστές και αγγειοπλάστες έχω ιδιαίτερες σχέσεις, είμαι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης και υπήρξα γραμματέας της.
Ταξιδιάρης από τα νεανικά χρόνια αναζητώ μαζί με συναδέλφους και προσφέρω γνώση και εμπειρία πάνω στην πηλοπλαστική και το καμίνι, οργανώνω και συμμετέχω σε μαθήματα και σεμινάρια κεραμικής, με σκοπό να μεταλαμπαδεύσω στους νεώτερους -και οχι μόνο- την μικρή μου πείρα και γνώση. Τα ταξίδια μου σε διάφορα μέρη εντός και εκτός Ελλάδας (χρονολόγιο) είχαν αυτό το σκοπό και τα καλύτερα αποτελέσματα.
Ιδιαίτερη προσέγγιση - προτίμηση έχει η πολύχρονη εμπειρία και η διατριβή μου πάνω στο στήσιμο καμινιού από χαρτί πηλό και σαμμοτ, με σημαντικώτερες συναντήσεις την Ελληνοκαναδική πολιτιστική ανταλλαγή στο Banf Art center  στον Canada, στις Μαργαρίτες Ρεθύμνου και στην Αθήνα, το 1995 1997.
Την
Παναμερικανική συνάντηση κεραμιστών στη Νέα Ορλεάνη το 1995
και την συνάντηση Ελλήνων και Ελβετών κεραμιστών στην Κεφαλλονιά και ψήσιμο σε καμίνι χαρτιού με την Aline Favre, Fabien Gioria, Luis Norlander και Θεοδώρα Χωραφά το 1987.



Αναφορά στο Βιβλίο paper clay (Rosette Gault)
 
Επιστροφή στο περιεχόμενο | Επιστροφή στο κύριο μενού